Sianów

Pierwsze wzmianki o Sianowie pochodzą z 1311 roku, kiedy To wspomniano o „Villa Sanow”. W 1330 roku wzmiankowany był zamek, który prawdopodobnie był zlokalizowany w rozwidleniu Unieści i Polnicy. Sianów uzyskał prawa miejskie w 1343 roku z rąk braci Święców. W drugiej połowie XIV wieku przeszedł w posiadanie biskupów kamieńskich. Około 1400 roku Sianów ponownie wraca we władanie książąt. Po śmierci Bogusława XIV utracił swoje przywileje, a w 1662 roku potwierdzono prawa miejskie jako miasta wchodzącego w skład kasztelani darłowskiej. Prawo sądowe oraz przywilej ściągania podatków przyznano urzędnikom z Darłowa. W czasie wojen napoleońskich miasto uległo zniszczeniu, co spowodowało upadek gospodarki. W 1845 roku nastąpiło otwarcie fabryki zapałek Kolbego, a w 1871 roku bracia Pohl uruchomili drugą fabrykę zapałek. W 1869 roku uzyskał połączenie kolejowe. Pod koniec XVIII wieku powstała w Sianowie stacja poczty konnej, która istniała do 1911 roku. Od XIX wieku był ośrodkiem przemysłu zapałczanego. Wielki kryzys światowy wywarł piętno na gospodarce Sianowa. W styczniu i lutym 1945 roku do Sianowa dotarła fala uciekinierów z Prus Wschodnich i Gdańska. Po przejęciu miasta przez administrację polską w 1945 roku początkowo nosił nazwę Canów. W połowie marca 1945 roku wybrano pierwszego polskiego burmistrza Sianowa , którym został A. Turzyński. Jesienią 1946 roku administracja cywilna przejęła od Wojska Polskiego obiekty fabryki zapałek i rozpoczęto odbudowę fabryki. Uroczyste uruchomienie fabryki nastąpiło 1 września 1947 roku. Największym zakładem przemysłowym były Zakłady Przemysłu Zapałczanego „Polmatch”, które zostały zlikwidowane w 2007 roku.